07 فروردین 1404 0 12 دقیقه

غده تیروئید به عنوان یکی از مهم‌ترین غدد درون‌ریز بدن، نقش حیاتی در تنظیم متابولیسم و بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی دیگر ایفا می‌کند. پرکاری تیروئید زمانی رخ می‌دهد که این غده به طور غیرطبیعی مقدار زیادی هورمون تیروئید تولید کند. این اختلال می‌تواند باعث بروز علائم جدی مانند تغییرات در ضربان قلب، کاهش وزن بی‌دلیل و اختلالات خلقی شود. شناخت دقیق علائم و درمان‌های موثر برای پرکاری تیروئید می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند.


تیروئید

هورمون‌های تیروئید نقش مهمی در تنظیم عملکردهای مختلف بدن دارند. آن‌ها سرعت ضربان قلب را کنترل کرده و تأثیر زیادی بر سرعت عبور غذا از دستگاه گوارش دارند. این هورمون‌ها همچنین متابولیسم بدن را تنظیم کرده و به فرآیند تبدیل غذا به انرژی و حفظ فعالیت‌های بدن کمک می‌کنند. علاوه بر این، هورمون‌های تیروئید بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر گذاشته و به حفظ سلامت پوست و مو نیز کمک می‌کنند.

 

پرکاری تیروئید چیست؟

پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism) زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید بیش از حد هورمون‌های T3 و T4 تولید کند و باعث افزایش متابولیسم، ضربان قلب و تغییرات خلق‌وخو شود. علائم آن شامل کاهش وزن ناگهانی، تپش قلب، اضطراب، تعریق زیاد و مشکلات بینایی است.

یک تیروئید پرکار معمولاً به‌صورت خودکار به حالت طبیعی بازنمی‌گردد و نیاز به درمان دارد. روش‌های درمانی شامل مصرف دارو و در برخی موارد، جراحی است. 

هورمون‌های T3 (تری‌یودوتیرونین) و T4 (تیروکسین) توسط غده تیروئید تولید می‌شوند و نقش اساسی در تنظیم متابولیسم، سطح انرژی، دمای بدن و عملکرد قلب و مغز دارند.

T3(تری‌یودوتیرونین): فرم فعال‌تر هورمون تیروئید است و تأثیر مستقیم بر سلول‌های بدن دارد.

T4(تیروکسین): به مقدار بیشتری در بدن تولید شده و در بافت‌ها به T3 تبدیل می‌شود.

تعادل این دو هورمون برای حفظ سلامت عمومی بدن حیاتی است و هرگونه اختلال در سطح آن‌ها می‌تواند به پرکاری یا کم‌کاری تیروئید منجر شود.


علائم پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید می‌تواند باعث تسریع متابولیسم بدن و ایجاد علائم مختلفی شود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

·       اضطراب، نگرانی و نوسانات خلقی

·       احساس بداخلاقی و انرژی بیش از حد یا کم‌تر از حد معمول

·       مشکل در بلع و گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) که باعث ورم در قسمت پایین گردن می‌شود

·       کاهش وزن ناگهانی بدون تلاش برای آن

·       ضربان قلب سریع، نامنظم یا تپش قلب

·       افزایش دفعات مدفوع کردن و احساس گرسنگی بیشتر

·       تعریق زیاد و ضعف عضلانی

·       لرزش دست‌ها و انگشتان

·       بی‌خوابی و مشکل در خوابیدن

·       نازک شدن پوست و شکنندگی موها

·       تغییرات در قاعدگی (قاعدگی سبک‌تر یا کمتر)

·       درد و مشکلات چشمی

اگر با یکی از این علائم روبه‌رو شدید، ممکن است نیاز به مشاوره پزشکی برای بررسی وضعیت تیروئید خود داشته باشید.

هنگامی که برای اولین بار به پرکاری تیروئید مبتلا می‌شوید، ممکن است احساس انرژی زیاد و فعالیت بالا کنید؛ زیرا سرعت متابولیسم بدن شما افزایش می‌یابد. با این حال، به مرور زمان این افزایش متابولیسم می‌تواند منجر به تحلیل بدن و احساس خستگی شود.

در افراد مسن‌تر، علائم پرکاری تیروئید ممکن است به‌طور ظریف‌تری ظاهر شوند، مانند افزایش ضربان قلب یا حساسیت بیشتر به گرما.


 

علل پرکاری تیروئید

چندین عامل می‌توانند باعث پرکاری تیروئید شوند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

بیماری گریوز یک اختلال خودایمنی است که شایع‌ترین علت پرکاری تیروئید به شمار می‌آید. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به جای مبارزه با ویروس‌ها و باکتری‌ها، غده تیروئید را هدف قرار داده و موجب تولید بیش از حد هورمون تیروئید می‌شود. این بیماری معمولاً در خانواده‌ها شایع بوده و بیشتر در زنان زیر 40 سال رخ می‌دهد.

گره‌های تیروئید (بیماری پلومر) یا توده‌های بافتی در غده تیروئید می‌توانند بیش‌فعال شوند و هورمون زیادی تولید کنند. این وضعیت معمولاً در افراد مسن مشاهده می‌شود.

تیروئیدیت التهاب غده تیروئید است که می‌تواند موجب نشت هورمون به جریان خون شود. این وضعیت ممکن است پس از بارداری، عفونت‌های ویروسی یا مصرف بیش از حد داروهای تیروئید رخ دهد.

مقدار زیاد ید دریافت مقدار زیاد ید از داروها یا مکمل‌ها می‌تواند باعث پرکاری تیروئید شود، زیرا غده تیروئید از ید برای تولید هورمون‌های تیروئید استفاده می‌کند.

 

تشخیص پرکاری تیروئید

برای تشخیص پرکاری تیروئید، پزشک ابتدا علائم شما مانند بزرگ شدن غده تیروئید، ضربان قلب سریع، پوست مرطوب و لرزش دست‌ها را بررسی می‌کند. سپس ممکن است آزمایش‌های زیر را تجویز کند:

پانل تیروئید: آزمایش خون برای اندازه‌گیری هورمون‌های تیروئید(T3وT4)و هورمون تحریک‌کننده تیروئید (TSH).

اسکن تیروئید:تزریق ید رادیواکتیو برای گرفتن تصاویر از غده تیروئید و شناسایی مشکلات مانند گره‌ها.

اولتراسوند تیروئید: استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از غده تیروئید و تشخیص ناهنجاری‌ها.

آزمایش جذب ید رادیواکتیو: مصرف ید رادیواکتیو و اندازه‌گیری میزان جذب آن توسط تیروئید با پروب گاما. جذب زیاد ممکن است نشانه بیماری گریوز یا گره‌های تیروئید باشد.



 

عوامل خطر پرکاری تیروئید

چندین عامل می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به پرکاری تیروئید قرار دهد، از جمله:

  • جنسیت زن (AFAB)
  • سن بین 40 تا 60 سال
  • سابقه خانوادگی پرکاری تیروئید
  • مقدار زیاد ید در رژیم غذایی )از طریق غذا یا مکمل‌ها(
  • بارداری


همچنین برخی بیماری‌های مزمن می‌توانند خطر ابتلا به پرکاری تیروئید را افزایش دهند، از جمله

  • دیابت نوع 1
  • بیماری آدیسون
  • آنمی پرنیشیوز



 

روش‌های درمان پرکاری تیروئید


درمان پرکاری تیروئید با هدف کاهش سطح هورمون‌های تیروئیدی و کنترل علائم انجام می‌شود. پزشک بر اساس سن، وضعیت سلامتی و علت بیماری، بهترین روش درمانی را پیشنهاد می‌کند.

1.ید رادیواکتیو: یکی از رایج‌ترین روش‌های درمانی، مصرف ید رادیواکتیو است. این ماده توسط غده تیروئید جذب شده و سلول‌های بیش‌فعال را از بین می‌برد، در نتیجه تولید هورمون کاهش می‌یابد. بهبود علائم ممکن است چند ماه طول بکشد و در برخی موارد، این روش باعث کم‌کاری تیروئید می‌شود که با مصرف روزانه داروی جایگزین هورمون تیروئید قابل کنترل است.

2.جراحی تیروئید (تیروئیدکتومی): در صورت عدم پاسخ به درمان‌های دیگر، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. در این روش، بخشی یا کل غده تیروئید برداشته می‌شود. پس از جراحی، بیمار باید روزانه قرص هورمون تیروئید مصرف کند. این روش خطراتی مانند آسیب به تارهای صوتی یا غدد پاراتیروئید (تنظیم‌کننده سطح کلسیم خون) دارد، اما در شرایط خاص ضروری است.

3.داروهای ضد تیروئید: این داروها تولید بیش از حد هورمون‌های تیروئید را مهار می‌کنند. علائم معمولاً طی چند ماه بهبود می‌یابند، اما ممکن است نیاز باشد که بیمار حداقل یک سال دارو مصرف کند. این روش به‌ویژه برای زنان باردار و شیرده گزینه‌ای ایمن محسوب می‌شود.

4.بتابلاکرها: بتابلاکرها مستقیماً سطح هورمون‌های تیروئید را کاهش نمی‌دهند، اما به کنترل علائمی مانند ضربان قلب سریع، اضطراب و لرزش دست کمک می‌کنند. این دارو معمولاً همراه با سایر روش‌های درمانی تجویز می‌شود.

انتخاب بهترین روش درمانی بستگی به شرایط فردی بیمار دارد و باید تحت نظر پزشک انجام شود. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی پرکاری تیروئید جلوگیری کند.

 

پرکاری تیروئید در دوران بارداری

پرکاری تیروئید می‌تواند باردار شدن را دشوار کند و در صورت عدم کنترل، ممکن است برای مادر و جنین عوارضی ایجاد کند. در برخی موارد، تهوع شدید بارداری (هیپرمزیس گراویداروم) باعث افزایش موقت هورمون‌های تیروئید می‌شود، اما معمولاً این وضعیت خودبه‌خود برطرف می‌شود.

اگر سطح هورمون تیروئید شما کمی بالاتر از حد طبیعی باشد و علائم خفیفی داشته باشید، پزشک ممکن است تنها با آزمایش‌های ماهانه خون وضعیت شما را تحت نظر بگیرد. اما در موارد شدیدتر، داروهای ضد تیروئید با دوز پایین تجویز می‌شود تا سطح هورمون‌ها کنترل شود.

برای زنانی که به داروهای ضد تیروئید حساسیت دارند یا نمی‌توانند آن‌ها را مصرف کنند، جراحی تیروئید ممکن است گزینه‌ای مناسب باشد. این روش معمولاً در سه‌ماهه دوم بارداری ایمن‌تر انجام می‌شود.

 

پیشگیری از پرکاری تیروئید


برای پیشگیری از پرکاری تیروئید، مصرف متعادل ید را در رژیم غذایی خود رعایت کنید و از مصرف بی‌رویه مکمل‌های یددار خودداری نمایید. انجام آزمایش‌های دوره‌ای تیروئید، به‌ویژه در افرادی با سابقه خانوادگی این بیماری، به تشخیص زودهنگام کمک می‌کند. همچنین، مدیریت استرس و داشتن سبک زندگی سالم می‌تواند از اختلالات تیروئید جلوگیری کند.

درمان مشکلات چشمی ناشی از پرکاری تیروئید

در صورت ابتلا به بیماری چشمی تیروئیدی با علائم خفیف، می‌توانید با روش‌های زیر از تشدید مشکلات جلوگیری کنید:

  • پرهیز از نورهای شدید و باد مستقیم
  • بالا نگه داشتن سر هنگام خواب
  • استفاده از قطره‌های چشمی برای کاهش خشکی


     


     

درمان دارویی

استروئیدها و سایر داروهای ضدالتهابی هم می‌توانند برای کاهش تورم پشت چشم‌ها مفید باشند. 


گزینه‌های جراحی در موارد شدید

جراحی کاهش فشار اوربیتالی: در این روش، بخشی از استخوان اطراف چشم برداشته می‌شود تا فشار کاهش یابد و موقعیت چشم‌ها اصلاح شود.

جراحی عضلات چشم: این روش برای درمان دوبینی انجام می‌شود و با اصلاح موقعیت عضلات چشم، هماهنگی دید را بهبود می‌بخشد.

برای انتخاب بهترین روش درمانی، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید و از خوددرمانی پرهیز نمایید. درمان زودهنگام می‌تواند از تشدید مشکلات چشمی جلوگیری کند.



عوارض پرکاری تیروئید

اگر پرکاری تیروئید به موقع درمان نشود، می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود، از جمله:

  • بثورات پوستی و مشکلات پوستی
  • ضعف عضلانی
  • مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی
  • لخته‌های خونی
  • مشکلات بارداری
  • پوکی استخوان (کاهش تراکم استخوان و افزایش احتمال شکستگی)
  • سکته مغزی

بحران تیروتوکسیک (طوفان تیروئیدی)

در موارد شدید، غده تیروئید ممکن است مقدار زیادی هورمون در مدت کوتاهی ترشح کند که می‌تواند علائم خطرناک و تهدیدکننده زندگی ایجاد کند. این وضعیت به طوفان تیروئیدی معروف است و نیاز به درمان فوری دارد.


علائم بحرانی که نیاز به مراجعه فوری به بیمارستان دارند:

  • تب بالا (۴۰درجه سانتی‌گراد یا بیشتر)
  • ضربان قلب سریع (بیش از ۱۴۰ ضربه در دقیقه)
  • گیجی شدید یا عدم درک محیط اطراف (دلیریوم)

تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از بروز این عوارض جدی جلوگیری کند.


زندگی با پرکاری تیروئید

بعد از شروع درمان، برای مدیریت بهتر وضعیت خود می‌توانید نکات زیر را رعایت کنید:

1.مصرف دقیق داروها طبق دستور پزشک:داروهای خود را بدون تغییر دوز و زمان مصرف کنید. در صورت داشتن سوال، از پزشک یا داروساز خود راهنمایی بگیرید.

2.ورزش منظم داشته باشید:فعالیت بدنی منظم می‌تواند به بهبود وضعیت جسمی و روحی شما کمک کند و علائم بیماری را کاهش دهد.

3.قرار ملاقات‌های پزشک را فراموش نکنید:این ملاقات‌ها به پزشک کمک می‌کند تا روند درمان شما را بررسی کرده و در صورت نیاز تغییرات لازم را اعمال کند.

4.دفترچه‌ای برای علائم خود داشته باشید:علائم خود را ثبت کنید و تغییرات آن‌ها را بررسی کنید. این اطلاعات می‌تواند به پزشک کمک کند تا درمان شما را بهتر تنظیم کند.

5.استرس خود را کاهش دهید:مدیریت استرس اهمیت زیادی دارد. روش‌هایی مانند مدیتیشن یا یوگا می‌توانند به شما کمک کنند. اگر نیاز دارید، از پزشک خود برای یادگیری تکنیک‌های آرامش‌بخش مشاوره بگیرید.

6.با دیگران در ارتباط باشید:بعد از شروع درمان، ممکن است به زمان نیاز داشته باشید تا احساس بهتری پیدا کنید. این احساسات را با خانواده و دوستان خود در میان بگذارید تا حمایت لازم را دریافت کنید. همچنین، مشاوره با روان‌شناس می‌تواند در فرآیند بهبودی کمک‌کننده باشد.

با پیگیری درمان و مراقبت از خود، می‌توانید علائم را کنترل کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.

 

رژیم غذایی مناسب برای پرکاری تیروئید

رژیم غذایی سالم نه تنها به عملکرد بهتر تیروئید کمک می‌کند، بلکه برای سلامت قلب، ریه‌ها و سایر ارگان‌های بدن نیز مفید است.

غذاهایی که باید در رژیم غذایی خود بگنجانید

برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب در پرکاری تیروئید، بهتر است از انواع مواد غذایی سالم استفاده کنید:

  • میوه‌ها
  • سبزیجات
  • غلات کامل
  • دانه‌ها، آجیل یا حبوبات (مانند بادام‌زمینی، عدس)
  • پروتئین‌های کم‌چرب


 

همچنین از روغن‌های سالم مانند روغن زیتون برای پخت و پز استفاده کنید و مصرف غذاهای فرآوری‌شده مانند شکلات یا چیپس را که قند و چربی زیادی دارند، محدود کنید.

غذاهایی که باید از آن‌ها پرهیز کنید

غذاهای غنی از ید می‌توانند پرکاری تیروئید را تشدید کنند. بهتر است از مصرف این مواد غذایی خودداری کنید:

  • نمک یددار
  • محصولات لبنی
  • زرده تخم‌مرغ
  • پنیر
  • سوشی
  • جلبک دریایی
  • لوبستر، خرچنگ و میگو


مشاوره با یک تغذیه‌شناس می‌تواند به شما کمک کند تا مواد غذایی مضر را شناسایی کرده و جایگزین‌های مناسب آن‌ها را پیدا کنید


کلام آخر

پرکاری تیروئید یک اختلال هورمونی است که می‌تواند تأثیرات جدی بر سلامت عمومی بدن داشته باشد. شناخت علائم اولیه و درمان به‌موقع این بیماری می‌تواند به کاهش خطرات و عوارض جدی کمک کند. علائم پرکاری تیروئید ممکن است شامل تغییرات ضربان قلب، کاهش وزن ناگهانی، اضطراب و مشکلات بینایی باشد. در صورتی که علائم مشابه را تجربه می‌کنید، مشاوره پزشکی و انجام آزمایش‌های لازم ضروری است.

عوامل مختلفی می‌توانند باعث پرکاری تیروئید شوند، از جمله بیماری گریوز، گره‌های تیروئید و تیروئیدیت. درمان‌های مختلفی مانند داروهای ضد تیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی وجود دارد که بسته به شرایط فردی، می‌توانند به کاهش سطح هورمون تیروئید و بهبود علائم کمک کنند. همچنین، رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل، مدیریت استرس و ورزش منظم از جمله روش‌های مهم در کنترل این بیماری هستند.

با پیگیری درمان و مراقبت از خود، می‌توان کیفیت زندگی را بهبود بخشید و از بروز عوارض جدی جلوگیری کرد. در نهایت، مشاوره منظم با پزشک و رعایت توصیه‌های درمانی می‌تواند شما را در مسیر بهبودی قرار دهد.

دسته بندی: سلامت
بازدیدها: 22

ارسال نظر

عکس خوانده نمی‌شود